EΠΙΛΕΓΜΕΝΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ Τέχνης και Πολιτισμού που αξίζουν την προσοχή μας

ΘΕΑΤΡΟ  -  ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ  -  ΧΟΡΟΣ  -  ΕΚΘΕΣΕΙΣ  -  ΜΟΥΣΙΚΗ  -  ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ 

e-mail επικοινωνίας: romanospresents@gmail.com




ΘΕΑΤΡΟ: "ΦΙΛΟΚΤΗΤΗΣ" Καλοκαιρινή περιοδεία 2025



Ο Γιώργος Κιμούλης, ο Δημήτρης Γκοτσόπουλος και ο Θοδωρής Κατσαφάδος, σε παραγωγή της εταιρείας Μέθεξις του Χρήστου Τριπόδη, παρουσιάζουν, την καλοκαιρινή περίοδο σε όλη την Ελλάδα και την Κύπρο, την τραγωδία του Σοφοκλή ΦΙΛΟΚΤΗΤΗΣ.
Στον Φιλοκτήτη ο Σοφοκλής δραματοποιεί μια επιχείρηση απάτης, την οποία οργανώνει ο Οδυσσέας και αναλαμβάνει να εκτελέσει ο Νεοπτόλεμος, ο νεαρός γιος του Αχιλλέα. Οι δύο άνδρες καταφθάνουν στην ακατοίκητη Λήμνο, στην άκρη, στην εσχατιά του Κόσμου, εκεί όπου οι Αχαιοί είχαν εγκαταλείψει για δέκα χρόνια τον Φιλοκτήτη, πληγωμένο από µία αγιάτρευτη πληγή.
Η αποστολή τους είναι να κλέψουν το περίφημο τόξο του Φιλοκτήτη, γιατί χωρίς αυτό είναι αδύνατη η άλωση της Τροίας. “Μισώ την εποχή που ζω. Σκοτεινά χρόνια. Δεν θέλω τη ζωή µου έτσι” Ο μύθος αντανακλάται στο σήμερα. Δύο εκπρόσωποι της παλαιάς γενιάς. Ο ένας, εκτός κόσμου αποκλεισμένος, πιστός στις έννοιες της Ουτοπίας και του Επιθυμητού και ο άλλος, μέσα στον κόσμο προσκολλημένος, πιστός στις έννοιες του Ρεαλισμού και του Πολιτικού Εφικτού.
O καθένας µε τον τρόπο του προσπαθεί να πάρει µε το μέρος του έναν εκπρόσωπο της νεότερης γενιάς.

Ποιος θα τον κερδίσει; Ο ένας ή ο άλλος; Ή μήπως… κανένας απ’ τους δύο;


Συντελεστές
Μετάφραση - σκηνοθεσία: Γιώργος Κιμούλης
Σκηνικά: Μαρία Φιλίππου
Μουσική: Ανδρέας Κατσιγιάννης
Κοστούμια: Σοφία Νικολαΐδη, Ήλια Στριγγάρη
Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου
Κινησιολογία: Κυριάκος Κοσμίδης
Creative agency: GridFox

Παίζουν: Γιώργος Κιμούλης, Δημήτρης Γκοτσόπουλος, Θοδωρής Κατσαφάδος


ΧΟΡΟΣ


Παναγιώτης Κατσίκης
Μανώλης Κλωνάρης
Κώστας Κοράκης
Θεοφίλης Πασχάλης
Βασίλης Πουλάκος
Μάριος Τζόγκανος
Γιώργος Τσουρουνάκης
Ηλεκτρονική Προπώληση: more.com

Παραγωγή: Εταιρεία Θεατρικών Παραγωγών «ΜΕΘΕΞΙΣ» - Χρήστος Τριπόδης 
Υπεύθυνη επικοινωνίας - Δημόσιες σχέσεις: Μαργαρίτα Δρούτσα 



Πρόγραμμα καλοκαιρινής περιοδείας 2025

 28 Ιουνίου, Θέατρο Βεάκειο, Πειραιάς
 03 Ιουλίου, Θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη», Βύρωνας
 04 Ιουλίου, Θερινό Δημοτικό Θέατρο Δήμου Πατρέων, Πάτρα
 06 Ιουλίου, Αρχαίο Θέατρο Δωδώνης, Ιωάννινα
 08 Ιουλίου, Θέατρο Δάσους, Θεσσαλονίκη
 10 Ιουλίου, Δημοτικό Κηποθέατρο Παπάγου, Χολαργός
 11 Ιουλίου, Δημοτικό Κηποθέατρο Παπάγου, Χολαργός
 13 Ιουλίου, Θέατρο Πέτρας, Πετρούπολη
 15 Ιουλίου, Ανοιχτό Θέατρο Καλαμάτας, Καλαμάτα
 21 Ιουλίου, Θέατρο Ανατολικής Τάφρου, Χανιά
 22 Ιουλίου, Θέατρο Ερωφίλη, Ρέθυμνο
 23 Ιουλίου, Κηποθέατρο Ν. Καζαντζάκης, Ηράκλειο
 24 Ιουλίου, Κηποθέατρο Ν. Καζαντζάκης, Ηράκλειο
 30 Ιουλίου, Τεχνολογικό και Πολιτιστικό Πάρκο, Λαύριο
 31 Ιουλίου, Θέατρο Ορέστης Μακρής, Χαλκίδα
 04 Αυγούστου, Θέατρο Αλτιναλμάζη, Αλεξανδρούπολη
 05 Αυγούστου, Αμφιθέατρο Σίβηρης, Κασσάνδρα – Χαλκιδική
 06 Αυγούστου, Αμφιθέατρο Νέων Μουδανιών, Μουδανιά – Θεσσαλονίκη
 07 Αυγούστου, Δημοτικό Θέατρο Πάρκου Κατερίνης, Κατερίνη
 08 Αυγούστου, Αθλητικό και Πολιτιστικό Πάρκο Νέας Μάκρης, Νέα Μάκρη
 12 Αυγούστου, Θέατρο Καστρομηνά «Μίκης Θεοδωράκης», Χίος
 13 Αυγούστου, Θέατρο Κάστρου Μυτιλήνης, Μυτιλήνη
 02 Σεπτεμβρίου, Κηποθέατρο Αλκαζάρ, Λάρισα
 03 Σεπτεμβρίου, Δημοτικό Θέατρο «Μελίνα Μερκούρη», Βόλος
 04 Σεπτεμβρίου, Ανοιχτό Αμφιθέατρο ΤΕΙ Σερρών, Σέρρες
 05 Σεπτεμβρίου, Υπαίθριο Δημοτικό Θέατρο Κοζάνης, Κοζάνη
 08 Σεπτεμβρίου, Δημοτικό Θέατρο Ηλιούπολης «Δ. Κιντής», Ηλιούπολη


..........

ΕΚΘΕΣΗ


Το ίδρυμα Schwarz παρουσιάζει την έκθεση: "Bridging Cultures" στο Art Space Pythagorion, στη Σάμο 



Το Ίδρυμα Schwarz ανακοινώνει τη φετινή έκθεση με τίτλο Bridging Cultures – Γεφυρώνοντας Πολιτισμούς, που φιλοξενείται από τις 4 Ιουλίου  έως τις 15 Οκτωβρίου στο Art Space Pythagorion στη Σάμο.
Η έκθεση πραγματοποιείται σε συνεργασία με το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο Αθηνών, με αφορμή τη συμπλήρωση των 100 χρόνων αρχαιολογικών ερευνών του Ινστιτούτου στο νησί.

 
Μέσα από μία προσεγμένη μουσειολογική αφήγηση, η έκθεση αναδεικνύει τον κομβικό ρόλο της Σάμου ως γέφυρας πολιτισμών στην Ανατολική Μεσόγειο, ήδη από την Πρώιμη Εποχή του Σιδήρου. Το νησί υπήρξε σταυροδρόμι πολιτιστικών αλληλεπιδράσεων μεταξύ Ευρώπης, Ασίας και Αφρικής, και οι επαφές των αρχαίων Σαμίων με την Ανατολία, την Αίγυπτο και την Εγγύς Ανατολή υπήρξαν καθοριστικές για την άνθηση της πόλης-κράτους κατά τον 7ο και 6ο αι. π.Χ.
Τα εντυπωσιακά αρχαιολογικά ευρήματα από το Ηραίο της Σάμου, που ήρθαν στο φως από το Γερμανικό Ινστιτούτο (DAI), αναδεικνύουν πώς οι πολιτισμικές ανταλλαγές διαμόρφωσαν την ταυτότητα της τοπικής κοινωνίας.
 Ο ναός της Ήρας, το υδραγωγείο του Ευπαλίνου και ο αρχαίος κυματοθραύστης στο λιμάνι – τα οποία ο Ηρόδοτος περιγράφει ως τα πιο συγκλονιστικά έργα που πραγματοποιήθηκαν ποτέ στην Ελλάδα –  επιβεβαιώνουν την εξαιρετική τεχνογνωσία που προέκυψε από τη σύνθεση ντόπιων και ξένων στοιχείων.
Ειδικά το Ηραίο της Σάμου αποτέλεσε επί αιώνες πηγή αρχιτεκτονικού θαυμασμού αλλά και λεηλασίας.  Στους μεταβυζαντινούς χρόνους, και ιδίως από τον 13ο αιώνα, κατά την περίοδο της ενετικής κυριαρχίας στο Αιγαίο, μαρμάρινα αρχιτεκτονικά μέλη του Ηραίου μεταφέρθηκαν και κατέληξαν στην Πλατεία του Αγίου Μάρκου στη Βενετία.
Η έκθεση ρίχνει φως σε μια μακρά ιστορία διαπολιτισμικής αλληλεπίδρασης, προβάλλοντας πτυχές της ζωής στους αρχαίους χρόνους, μηχανισμούς ανταλλαγής και προσαρμογής. Ταυτόχρονα, παρουσιάζει σπάνιο αρχειακό υλικό και τεκμήρια από έναν αιώνα έρευνας του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου Αθηνών στη Σάμο, καθιστώντας ορατή μια συναρπαστική πτυχή της ιστορίας του νησιού.

Ένα νησί κόμβος πολιτισμών
Η Σάμος, λόγω της γεωγραφικής της θέσης, υπήρξε από την αρχαιότητα κομβικό σημείο επαφών μεταξύ Ευρώπης, Ασίας και Αφρικής. Οι αρχαίοι Σάμιοι αξιοποίησαν αυτή την προνομιακή θέση για να οικοδομήσουν μία πόλη-κράτος με εξωστρέφεια, υιοθετώντας και ενσωματώνοντας επιρροές από την Ανατολία, την Αίγυπτο και την Εγγύς Ανατολή.
Η έκθεση αναδεικνύει το Ηραίο ως καθρέφτη της κοινωνικοπολιτισμικής εξέλιξης της σαμιακής κοινότητας, αποκαλύπτοντας πως η ταυτότητά της διαμορφώθηκε μέσω αλληλεπιδράσεων, ενσωματώσεων και δημιουργικών ανασχηματισμών. Με τη βοήθεια αρχαιολογικών τεκμηρίων, σπάνιου οπτικοακουστικού υλικού και αρχειακών αναφορών, παρουσιάζεται η συμβολή του DAI στη μελέτη αυτού του ζωντανού παλίμψηστου πολιτισμών.

Ο χώρος: Art Space Pythagorion
Η έκθεση φιλοξενείται στο Art Space Pythagorion, τον εκθεσιακό χώρο του Ιδρύματος Schwarz στη Σάμο, ο οποίος εγκαινιάστηκε το 2012 και έκτοτε έχει φιλοξενήσει ορισμένες από τις σημαντικότερες φωνές της διεθνούς σύγχρονης τέχνης.
Όπως ανέφερε η Artforum σε αφιέρωμά της, το Art Space Pythagorion αποτελεί «ένα από τα πιο ενδιαφέροντα παραδείγματα περιφερειακής πολιτιστικής παρέμβασης στην Ευρώπη», ενώ το Monocle έχει χαρακτηρίσει τις καλοκαιρινές εκθέσεις του Ιδρύματος Schwarz ως «σπάνια δείγματα υψηλής επιμέλειας και ειλικρινούς διαλόγου με την τοπική και διεθνή ιστορία».
Από το 2012 έως σήμερα, ο χώρος έχει φιλοξενήσει διεθνώς καταξιωμένους καλλιτέχνες ενώ η ετήσια έκθεση έχει αναδειχθεί σε κορυφαίο καλοκαιρινό ραντεβού για τον ελληνικό και διεθνή πολιτιστικό χάρτη.
 
Ίδρυμα Schwarz
Το Ίδρυμα Schwarz είναι ένας ανεξάρτητος μη κερδοσκοπικός φορέας που από το 2011 προάγει τη διαπολιτισμική ανταλλαγή μεταξύ Ανατολής και Δύσης, με έμφαση στη σύγχρονη τέχνη, την έρευνα, την ιστορία και τον στοχασμό. Μέσα από εκθέσεις, φεστιβάλ, υποτροφίες, διαλέξεις και εκπαιδευτικά προγράμματα, ενισχύει την παρουσία της Ελλάδας στον διεθνή πολιτιστικό διάλογο, με τη Σάμο ως σημείο αναφοράς.

Πρακτικές Πληροφορίες
Τοποθεσία: Art Space Pythagorion, Λιμάνι Πυθαγορείου, Σάμος
Εγκαίνια: Παρασκευή 4 Ιουλίου 2025, 19:30
Διάρκεια: έως 15 Οκτωβρίου 2025
Ώρες λειτουργίας: Καθημερινά 10:00–13:00 και 19:00–24:00
Εισιτήριο: 2€ | Ελεύθερη είσοδος: παιδιά, μαθητές, φοιτητές, άνεργοι, άνω των 65 ετών
https://www.schwarzfoundation.com/el/art-space-pythagorion



Το Ίδρυμα Schwarz πραγματοποιεί παράλληλα το Samos Young Artists Festival.
Το Samos Young Artists Festival, ένας θεσμός υψηλής αισθητικής που φιλοξενεί κορυφαίους σολίστ και ανερχόμενους δημιουργούς, επιστρέφει για 15η χρονιά από τις 7 έως τις 13 Αυγούστου 2025, μεταμορφώνοντας το αρχαίο θέατρο Πυθαγορείου σε σταυροδρόμι παγκόσμιας μουσικής Η φετινή διοργάνωση ξεχωρίζει για την εκλεκτική πολυμορφία του προγράμματος, που περιλαμβάνει ρεσιτάλ πιάνου και τσέλου, συναυλίες μουσικής δωματίου, διαπολιτισμικές τζαζ αναζητήσεις, αλλά και τολμηρές συνθέσεις που διατρέχουν τη γαλλική chanson, τη Μεσόγειο και την ανανεωμένη ευρωπαϊκή μουσική σκηνή. Καλλιτεχνική διεύθυνση: Τιμόθεος Γαβριηλίδης-Πέτριν και Μάσα Ιλιάσοφ. Μια βδομάδα μαγευτικής μουσικής, κάτω από τον καλοκαιρινό ουρανό της Σάμου.


..........



Εικαστική έκθεση των Πάνου Λαϊνόπουλου & Κωνσταντίνου Κατέχη στην Gallery "7" 


Την Τρίτη 10 Ιουνίου 2025, η γκαλερί “7” παρουσιάζει την έκθεση με τίτλο “ Geometric Pop ” Art and design, του Πάνου Λαινόπουλου εικαστικού καλλιτέχνη και του Κωνσταντίνου Κατέχη διακοσμητή και ψηφιακού δημιουργού, οι οποίοι αποτελούν το δημιουργικό δίδυμο πίσω από το project “Geometric Pop”.

Μέσα από τη συνεργασία τους, γεννήθηκε μια ενιαία εικαστική πρόταση που επεκτείνεται διαρκώς – από τα εικαστικά έργα σε αντικείμενα καθημερινής χρήσης, όπως έπιπλα, ταπετσαρίες, φωτιστικά και υφάσματα, προτείνοντας νέους τρόπους ένταξης της τέχνης στον χώρο και στην καθημερινότητα

Το Geometric Pop διαμορφώνει εικαστικά περιβάλλοντα με χαρακτηριστικό ύφος και ταυτότητα, συνομιλώντας με τις βασικές αρχές του Bauhaus, με έμφαση στη σύνθεση, τη λειτουργικότητα και τον καθαρό σχεδιασμό.

Ο Πάνος Λαϊνόπουλος είναι ένας πολυπράγμων καλλιτέχνης που δραστηριοποιείται επί σειρά ετών στον ευρύτερο εικαστικό χώρο. Αν και σπούδασε πολιτικός μηχανικός στην Αγγλία, όπου και έζησε για αρκετά χρόνια, σύντομα η αγάπη του για τη ζωγραφική τον οδήγησε σε έναν νέο, αποκλειστικό καλλιτεχνικό προσανατολισμό. Ως συλλέκτης τέχνης ο ίδιος, διατηρεί στενή σχέση με τον εικαστικό κόσμο. Η ζωγραφική του εστιάζει στη γεωμετρική αφαίρεση, με χρήση έντονων, καθαρών χρωμάτων, και επεκτείνεται πέρα από τον καμβά, σε αντικείμενα καθημερινής χρήσης. Μέσα από αυτή τη διεύρυνση, εκφράζει τη δική του κοσμοθεωρία για την αλληλεπίδραση της τέχνης με την καθημερινότητα, γεφυρώνοντας τον αισθητικό κόσμο με τη λειτουργικότητα.

Ο Κωνσταντίνος Κατέχης, Τεχνολόγος μηχανολόγος με αρχική πορεία στον χώρο της εκπαίδευσης, σύντομα τον κέρδισε η τέχνη μέσα από τη διακόσμηση. Παράλληλα δραστηριοποιείται στον τομέα της ψηφιακής επεξεργασίας εικόνας και του ψηφιακού αρχιτεκτονικού σχεδιασμού, με εξειδίκευση στις τρισδιάστατες απεικονίσεις. Εστιάζει σε κάθε μορφή δημιουργικής σύνδεσης ανάμεσα στην τεχνολογία και την τέχνη. 


Μαζί με τον Πάνο Λαϊνόπουλο ίδρυσαν την Geometric Pop, μια δημιουργική πλατφόρμα με προσανατολισμό στο σύγχρονο design και τον καλλιτεχνικό σχεδιασμό χώρων και αντικειμένων. Στόχος τους είναι να συνδυάσουν την αισθητική της τέχνης με τη λειτουργικότητα, μέσα από μια ολιστική και καινοτόμα προσέγγιση.

 

Επιμέλεια έκθεσης : Εύα Μαραγκάκη, εικαστικός – art curator

 

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΕΚΘΕΣΗΣ : 10-28.06.2025

Ώρες : Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 12-8 μ.μ. // Τετάρτη, Σάββατο : 12-4 μ.μ.

Gallery “7” : Σόλωνος 20 & Βουκουρεστίου, Αθήνα.


..........

ΑΓΩΝΑΣ


3ος Δρόμος Θυσίας "Κακολύρι 1944"
Ένας αγώνας μνήμης, τιμής και ιστορικής δικαίωσης.  Ένας αγώνας γεμάτος συμβολισμό.




Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ταξιαρχών Κύμης, με την υποστήριξη των Πολιτιστικών Συλλόγων και των Κοινοτήτων Ανδρωνιάνων, Πύργου και Γιάννηδων, και υπό την αιγίδα της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας και του Δήμου Κύμης-Αλιβερίου, ανακοινώνει τη διεξαγωγή του 3ου Δρόμου Θυσίας "Κακολύρι 1944".

Φέτος, η διοργάνωση αποκτά ιδιαίτερη ιστορική σημασία, καθώς οι Ταξιάρχες (Κακολύρι) αναγνωρίστηκαν επίσημα από την Πολιτεία ως Μαρτυρικό Χωριό, σε δικαίωση της μνήμης των 30 εκτελεσθέντων κατοίκων του στις 24 Μαΐου 1944 και των υπολοίπων θυμάτων του Ολοκαυτώματος. Γίνεται έτσι το μοναδικό χωριό της Εύβοιας που εντάσσεται στο Δίκτυο Μαρτυρικών Πόλεων και Χωριών και ταυτόχρονα τόπος αναφοράς για όλα τα δεινά που πέρασε το νησί κατά τη διάρκεια της Ιταλογερμανικής Κατοχής.

Οι αγώνες της διοργάνωσης

 

·         Παιδικός Δρόμος Θυσίας 1,2 χλμ – 25 Μαΐου 2025, στο πλαίσιο της τελετής μνήμης του Ολοκαυτώματος.

·         Δρόμος Θυσίας 13,5 χλμ – 21 Ιουνίου 2025.

·         Δρόμος Θυσίας 4,7 χλμ – 21 Ιουνίου 2025


Ο Δρόμος Θυσίας "Κακολύρι 1944" δεν είναι απλώς ένας αγώνας. Είναι μια διαδρομή μνήμης, ένας φόρος τιμής, μια υπόσχεση πως η θυσία εκείνων που εκτελέστηκαν για την ελευθερία δε θα ξεχαστεί ποτέ. Διοργανώνεται κάθε χρόνο με σκοπό να κρατήσει ζωντανή την ιστορική μνήμη του Ολοκαυτώματος των Ταξιαρχών την 24η Μαΐου 1944, που σφραγίστηκε από την εκτέλεση 30 ανδρών, ηλικίας 14 ετών και άνω.

Ο κάθε αθλητής φέρει συμβολικά πάνω από τον αριθμό συμμετοχής του το όνομα ενός εκ των 30 εκτελεσθέντων. Σε κάθε βήμα, σε κάθε ανάσα, η διαδρομή του συναντά την μικρή ιστορία αυτών των ανθρώπων. Ο κάθε δρομέας κουβαλά μία από αυτές τις ιστορίες καρφιτσωμένη στο στήθος και χαραγμένη στην καρδιά του.

Στο δρόμο θυσίας δεν υπάρχουν νικητές. Ο τερματισμός δεν σημαίνει διάκριση αλλά προσκύνημα στο Μαυσωλείο των θυμάτων που βρίσκεται εκεί δίπλα. Προκήρυξη, αναλυτικές περιγραφές του αγώνα,  χάρτες διαδρομών gpx, ιστορικά στοιχεία και πληροφορίες: www.dromosthisias.gr 





......................................................................... ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ ............................................................................


ΕΜΣΤ - Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης
Έκθεση "Θόδωρος, γλύπτης, Αντί Αναδρομικής"

Γλυπτική για τη συμμετοχή του κοινού- Απαγορεύεται η συμμετοχή, 1970-2005, Λεπτομέρεια από ψηφιακή εκτύπωση,
Δωρεά του καλλιτέχνη, 2007

Θόδωρος, γλύπτης, Καταπέλτης τεχνητών ήλιων, 1967.  
Κληροδότημα του καλλιτέχνη στο ΕΜΣΤ

Η έκθεση Θόδωρος, γλύπτης, Αντί Αναδρομικής είναι η πρώτη προσπάθεια ερμηνείας και παρουσίασης του έργου του γλύπτη Θόδωρου μετά τον θάνατό του και αξιοποιεί σχεδόν όλα τα έργα και το πλούσιο αρχειακό υλικό που κληροδότησε ο γλύπτης στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. 
Η έκθεση επιχειρεί να αναδείξει την βαθιά και προφητική σκέψη του, τις σημαντικότερες στιγμές του έργου του αλλά και την συνολική πορεία ενός σύγχρονου δημιουργού που με τα λόγια και τις πράξεις του στιγμάτισε την γλυπτική στην Ελλάδα. Ειδικότερα, ο Θόδωρος αγωνίστηκε για να ανανεώσει την γλυπτική γλώσσα και να την αναδείξει σε ένα περιβάλλον όπου επικρατούσε η έντυπη και οπτικοακουστική επικοινωνία. Μέσα σε αυτή την προσπάθεια, ο Θόδωρος ήταν πρωτεργάτης πρωτοποριακών και σύγχρονων καλλιτεχνικών πρακτικών, πραγματοποιώντας περφόρμανς, ηχητικά γλυπτά, εννοιολογικά έργα αλλά και τις πρώτες δράσεις μιας ιδιότυπης θεσμικής κριτικής, για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Κοινός παρονομαστής σε όλη του τη δραστηριότητα υπήρξε ο κοινωνικός και πολιτικός ρόλος του καλλιτέχνη και η σημασία ένταξης καλλιτεχνικών φωνών στον δημόσιο λόγο. Τις παραπάνω ιδέες ο Θόδωρος τις έκανε πράξη μέσα από τη συστηματική και ιδιαίτερη παρουσία του στα μέσα μαζικής επικοινωνίας: εφημερίδες, ραδιόφωνο και τηλεόραση. Αντλώντας έμπνευση από την ίδια την εκθεσιακή πρακτική του Θόδωρου, όπως και από τα κριτικά του σχόλια πάνω στη λειτουργία των θεσμών, ο σχεδιασμός της έκθεσης αναδεικνύει τα όρια και τις δυνατότητες μιας μουσειακής αναδρομικής έκθεσης. 

Υπονομεύοντας τον προσωποκεντρικό και παρελθοντικό χαρακτήρα μιας αναδρομικής έκθεσης, μαζί με τα έργα του Θόδωρου παρουσιάζονται και έργα 5 συγχρόνων καλλιτεχνών – Νίκος Αρβανίτης, Πάκυ Βλασσοπούλου, Ίρις και Λήδα Λυκουριώτη, Κώστας Μπασάνος, Γιάννης Παπαδόπουλος – που έχουν συνδιαλλαγεί κριτικά με αντίστοιχους διαχρονικούς προβληματισμούς.

Η έκθεση εντάσσεται στο πρόγραμμα παρουσιάσεων της Συλλογής του ΕΜΣΤ και θα λάβει χώρα στον 2ο όροφο του Μουσείου (χώρος παρουσίασης των συλλογών). Η σκηνογραφία της έκθεσης έχει υλοποιηθεί από τον αρχιτέκτονα και σκηνογράφο Γιάννη Αρβανίτη και οριοθετεί ενότητες έργων μέσα από ειδικά διαμορφωμένους νέους εκθεσιακούς χώρους που διαδέχονται ο ένας τον άλλον καταλήγοντας σε ένα απρόσμενο περιβάλλον συνύπαρξης των έργων με τον επισκέπτη. Ο συνολικός χώρος έχει διαμορφωθεί ριζικά ώστε να μπορεί να φιλοξενεί και μελλοντικές εκθέσεις της Συλλογής. 

ΘΟΔΩΡΟΣ,  Περικεφαλαία αυτοκτονίας, 1964, Μικτή τεχνική
 Κληροδότημα του καλλιτέχνη στο ΕΜΣΤ

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΘΟΔΩΡΟΥ

Ο Θόδωρος (Παπαδημητρίου) γεννήθηκε το 1931 στο Αγρίνιο. Την περίοδο 1952-1957 σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Από το 1959 έως το 1962 συνέχισε τις σπουδές του με κρατική υποτροφία στο Παρίσι, στην École Nationale Supérieure des Beaux-Arts, καθώς και στην Académie du Feu, όπου σπούδασε μεταλλοτεχνία. Συνεργάστηκε με την Αίθουσα Τέχνης Δεσμός –εκεί πραγματοποίησε πολλές από τις πιο σημαντικές του ατομικές εκθέσεις–, όπως και με το Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ιλεάνα Τούντα. Το 1972 ο Θόδωρος δίδαξε στο California State University ενώ το 1980 εκλέχθηκε καθηγητής Πλαστικής στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, όπου δίδαξε μέχρι το 1998. Ανάμεσα στις κυριότερες εκθέσεις του είναι η συμμετοχή στα Ευρωπάλια το 1982 στις Βρυξέλλες με την Performance ΧΕΙΡΙΣΜΟΣ ΧΧΧ – One-man Sculptural Musical Show και η αναδρομική έκθεση με τίτλο Στίγματα Πορείας- Ίχνη Αφής, Αντικείμενα, στην Εθνική Πινακοθήκη το 1984. Συμμετείχε σε πολλές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ενώ με τις πολυάριθμες μεγάλες ατομικές του εκθέσεις προσπαθούσε συχνά να επανανοηματοδοτήσει το πρώιμο έργο του. Πέθανε το 2018 στην Αθήνα. Με τη διαθήκη του κληροδότησε 110 έργα του καθώς και το εργαστήριο του στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.


Επιμέλεια: Σταμάτης Σχιζάκης
Η έκθεση διαρκεί έως τις 8 Φεβρουαρίου 2026

Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης: Λεωφ. Καλλιρρόης & Αμβρ. Φραντζή (Πρώην Εργοστάσιο ΦΙΞ)




..........


ΘΕΑΤΡΟ


Οι «Βρυκόλακες» του Ερρίκου Ίψεν στο θέατρο ΕΛΕΡ σε σκηνοθεσία Κοραή Δαμάτη



Ο σκηνοθέτης Κοραής Δαμάτης συνεργάζεται ξανά με την Αθηναϊκή Σκηνή ύστερα από τον Εδουάρδο Β του Μάρλοου και παρουσιάζουν το εμβληματικό αυτό έργο του παγκόσμιου ρεπερτορίου.

Μια ομάδα σημαντικών συντελεστών, όπως η Δήμητρα Γαλάνη στη Μουσική αλλά και ηθοποιών - Φίλιππος Σοφιανός, Ασπασία Κράλλη, Μιχάλης Καλαμπόκης, Ερατώ Πίσση, Νίκος Παντελίδης - υπογράφει την παράσταση.
Η Αθηναϊκή Σκηνή συνεργάζεται σε πλαίσιο συμπαραγωγής με την εταιρεία Φωτόνιο Τέχνης και Πολιτισμού.
Ευθανασία, ένα πρόβλημα που επιζητεί άμεση λύση. 
Έχει λεχθεί, και έχει γραφτεί αρκετές φορές, ότι τα έργα του Ερρίκου Ίψεν δεν έχουν πια να πουν κάτι στην εποχή μας, ότι ξεπεράστηκαν και σαν έργα νοημάτων και προβληματισμού, αλλά και σαν δομή γραφής -καλοφτιαγμένα έργα Γαλλικής μόδας. Μέγιστη παραπλάνηση. Ο Νορβηγός θεατρικός συγγραφέας, ποιητής και ηθοποιός, θεωρήθηκε και θεωρείται ακόμα, ένας από τους πρωτοπόρους της θεατρικής ευρωπαϊκής δραματουργίας.
 
Ένα από τα κορυφαία του έργα είναι και οι «Βρυκόλακες». 
Είναι σημαντικό να δοκιμάζονται και να ξαναδοκιμάζονται τέτοιου είδους θεατρικές γραφές σαν τους «Βρυκόλακες» στη σκηνή. Έργο με στέρεη δομή,- απαγορευμένο για αρκετές δεκαετίες «ένα από τα πιο βρωμερά πράγματα που γράφτηκαν ποτέ», το χαρακτήρισαν- παραμένει μια πολύτιμη θεατρική παρακαταθήκη. Πρωτοπόρο για την εποχή του, αλλά και για σήμερα, μιας και η βασική πλατφόρμα που κινούνται, σκέφτονται και πράττουν οι πέντε ήρωές του, μιλά για τον μέγα αγώνα του ατόμου να κρατήσει ακέραιη την ατομική του συνείδηση απέναντι στην πίεση που του εξασκούν οι ανόητες κοινωνικές συμβάσεις, τα πατριαρχικά «πρέπει» και οι δογματικές θρησκοληψίες. Τα συνεχή διλλήματα, με κορυφαίο δίλλημα την ευθανασία που πρέπει να αποφασίσει η κυρία Άλβινγκ για τον αγιάτρευτο γιό της, ο κοινωνικός αρνητικός κομφορμισμός που οδηγεί σταδιακά στην απρόσωπη υπάκουη μάζα, η, σχεδόν, δολοφονική εμμονή της προτεσταντικής πίστης στις «παλαιές, σωστές αντιλήψεις», που παρεμπιπτόντως, σημάδεψαν και συνεχίζουν να καθοδηγούν την πολιτιστική ταυτότητα στις άνω χώρες της Ευρώπης, καθιστούν το έργο απόλυτα σύγχρονο!
Στόχος, όραμα και επιθυμία να καταδείξει η παράσταση τα προαναφερθέντα και περισσότερο να επισημάνει και να τονίσει τις αντιφατικές συμπεριφορές των ανθρώπων όποιας εποχής, την αποπνικτική ηθικολογία που αποπροσανατολίζει, το ακανθώδες ζήτημα της ευθανασίας, την έλλειψη δυναμικών αποφάσεων τη στιγμή που χρειάζεται... να καταδείξει και να σχολιάσει αυτήν την συνεχή φασιστική επιβολή του σκοταδιού και των κρυφών συνεννοήσεων, που εντέλει μας στερούν το Φως της κατανόησης, της συγχώρεσης και της ευτυχίας.
[Κοραής Δαμάτης]



Η ιστορία μιας οικογένειας σε μια πόλη της Νορβηγίας στα τέλη του 19ου αιώνα. Η κυρία Άλβινγκ (Ασπασία Κράλλη) υποδέχεται τον γιό
της Όσβαλντ (Μιχάλης Καλαμπόκης) -λείπει χρόνια από την πατρική εστία, λόγω σπουδών και καριέρας- και που επιστρέφει για τα εγκαίνια του ιδρύματος που κτίστηκε εις μνήμην του πατέρα του, λοχαγού Άλβινγκ. Ο οικογενειακός φίλος, εμπνευστής και διαχειριστής του ιδρύματος, Πάστορας Μάντερς (Φίλιππος Σοφιανός), έχει έρθει να τακτοποιήσει οικονομικές εκκρεμότητες του ιδρύματος, αλλά και να εκφωνήσει λόγο στα αυριανά εγκαίνια, εκθειάζοντας την μεγάλη προσφορά του λοχαγού Άλβινγκ. Η Ρεγγίνα (Ερατώ Πίσση), μόνιμη κάτοικος του σπιτιού και ψυχοκόρη της οικογένειας, νιώθει χαρά με την επιστροφή του Όσβαλντ, φλερτάρει μαζί του, κι ονειρεύεται πως ο νεαρός Άλβινγκ θα είναι η ευκαιρία να ξεφύγει από την μίζερη, κλειστή ζωή της Σκανδιναβίας. Από την άλλη, ο πατέρας της Ρεγγίνας, Ένγκστραντ (Νίκος Παντελίδης), ζητά από την κόρη του να τον ακολουθήσει στα καινούργια επαγγελματικά του σχέδια που είναι να φτιάξει ένα, φαινομενικά, αθώο ξενοδοχείο ναυτικών. Ο νεαρός Όσβαλντ, που γύρισε μετά από χρόνια σπίτι του, εγκαταλείποντας την διαφορετική ζωή στο Παρίσι, στην Πόλη του Φωτός, φέρνει μαζί του βαριά μυστικά που αποκαλύπτοντάς τα, θα οδηγήσει και τα υπόλοιπα πρόσωπα του έργου να αντιμετωπίσουν τους δικούς τους
"Βρυκόλακες".
«Το έργο ξεκινάει ως απλό αστικό δράμα για να εξελιχθεί σε τραγωδία. Το αδιέξοδο που βιώνουν η κυρία Άλβινγκ και ο γιος της Όσβαλντ κάνει να ξυπνήσουν μέσα τους τύψεις για το παρελθόν που ζουν ανάμεσα τους σαν "Βρυκόλακες". Ο Ίψεν καταγγέλλει την υποκρισία του κλήρου, τη χαλάρωση του οικογενειακού ιστού και την οικοδόμηση μιας κοινωνίας θεμελιωμένης στο ψεύδος και τη συμβατικότητα».
[Ερρίκος Μπελιές] 

 
Η Αθηναϊκή Σκηνή συνεχίζει την ερευνητική της πορεία στο χώρο της
υποκριτικής και του Θεάτρου, τόσο ως επαγγελματικός θίασος, όσο και ως Ανώτερη Δραματική Σχολή. Ύστερα από σημαντικές παραστάσεις όπως: Άμλετ, Βόυτσεκ, Εδουάρδος Β, Τρελοί της Βαλένθια, Πέρσες, Δωδέκατη νύχτα, Να ντύσουμε τους γυμνούς,  Γειτόνισσες, Δούλα κ.α., που έλαβαν χώρα στο επαγγελματικό Θέατρο της Αθηναϊκής Σκηνής και με παρουσία σε εγχώρια και διεθνή φεστιβάλ, συνεργάζεται για πρώτη φορά σε πλαίσιο συμπαραγωγής με την Εταιρεία Φωτόνιο Τέχνης και Πολιτισμού που έχει δώσει στο κοινό σημαντικές παραστάσεις όπως: Το αγόρι με τις δυο καρδιές, Ένας καταπληκτικός καταθλιπτικός, η Πρόβα κ.α

Παραστάσεις: 
Παρασκευή & Σάββατο: 21.00, Κυριακή: 20.00

Μετάφραση: Ερρίκος Μπελιές
Σκηνοθεσία - Δραματουργική επεξεργασία: Κοραής Δαμάτης
Σκηνικά - Κοστούμια: Άννα Μαχαιριανάκη
Μουσική: Δήμητρα Γαλάνη
Σχεδιασμός φωτισμών: Άννα Σμπώκου
Βοηθός σκηνοθέτη: Άννα Χριστοφόρου

Διανομή με σειρά εμφάνισης: 
Ρεγγίνα: Ερατώ Πίσση
Ένγκστραντ: Νίκος Παντελίδης
Πάστορας Μάντερς: Φίλιππος Σοφιανός
Κυρία Άλβινγκ: Ασπασία Κράλλη
Όσβαλντ Άλβινγκ: Μιχάλης Καλαμπόκης

Φωτογραφίες - Βίντεο: Πέτρος Πουλόπουλος
Δημόσιες σχέσεις & Επικοινωνία: Μαργαρίτα Δρούτσα

Social media: Νικόλαος Παπαδάκης
Διεύθυνση Παραγωγής: Θωμάς Πανδής
Παραγωγή: Αθηναϊκή Σκηνή - Μιχάλης Καλαμπόκης
(Με την συμπαραγωγή της ΑΜΚΕ: Φωτόνιο Τέχνης και Πολιτισμού)
Θέατρο ΕΛΕΡ: Φρυνίχου 10, Αθήνα
Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού.



...........

ΕΚΘΕΣΗ



Οι Συλλέκτες Αφηγούνται: Αθηνά και Αθήνα, 1834… 
Με εκθέματα από τη Συλλογή Μιχαήλ Σκούλλου

"Πύλη του Αδριανού" Ελαιογραφία του Βασίλειου Χατζή (1870-1915)


Η Ελληνοαμερικανική Ένωση παρουσιάζει τη σειρά εκθέσεων με τίτλο «Οι Συλλέκτες Αφηγούνται» παρουσιάζοντας για πρώτη φόρα στις Γκαλερί της έργα από την ιδιωτική συλλογή του Μιχαήλ Σκούλλου. Πίνακες ζωγραφικής, έργα τέχνης και ιστορικά κειμήλια, δημιουργούν μια δημόσια μαρτυρία για μια πόλη που ανασυστήνεται μέσα από τις σπάνιες εικόνες της.

 

Η θεματική έκθεση Αθηνά και Αθήνα, 1834…, πραγματοποιείται σε συνεργασία με την Ελληνική Εθνική Επιτροπή για την UNESCO και το Μεσογειακό Γραφείο Πληροφόρησης για το Περιβάλλον, τον Πολιτισμό και την Αειφόρο Ανάπτυξη (MIO-ECSDE). Την έκθεση επιμελείται η ιστορικός τέχνης Λουΐζα Καραπιδάκη.

 

Μέσα από την επιμελή συλλογή και επιμονή του συλλέκτη και εστιάζοντας στην Αθήνα από την περίοδο που έγινε πρωτεύουσα του νεοσύστατου ελληνικού κράτους, η έκθεση μάς προσκαλεί να περιηγηθούμε στα τοπία, τους ανθρώπους και τους ρυθμούς της πόλης, όπως αποτυπώθηκαν στον καμβά σημαντικών Ελλήνων και ξένων ζωγράφων και σε ενθυμήματα. Έτσι αναδεικνύεται όχι μόνο η εξέλιξη της πόλης, αλλά και μια προσωπική αφήγηση που ακολουθεί τα ίχνη μιας άλλης Αθήνας – αυτής που χάθηκε, αλλά που επιμένει να επιβιώνει στη μνήμη και στην τέχνη.

 

Οι καλλιτέχνες καταγράφουν με το βλέμμα τους δρόμους, τα σπίτια, τις πλατείες και τους λόφους καθώς και σκηνές της καθημερινής ζωής μιας Αθήνας που ισορροπεί ανάμεσα στο αρχαίο της παρελθόν και στο νεωτερικό της μέλλον. Η θεά Αθηνά και ο Παρθενώνας επίσης κυριαρχούν, καθώς η λατρεία για το αρχαίο Ελληνικό Πνεύμα σε συνδυασμό με τις ιδέες του Διαφωτισμού και της Δημοκρατίας συνετέλεσαν σημαντικά στην καθιέρωση της πόλης ως πρωτεύουσα.

Έργο του Γεώργιου Σαμαρτζή 

Όπως χαρακτηριστικά σημειώνει η επιμελήτρια της έκθεσης: «Με την έκθεση Αθηνά και Αθήνα, 1834…, δίδεται η ευκαιρία στο κοινό να μάθει πώς μία συλλογή αφηγείται την ιστορία μίας πόλης και να γνωρίσει την ιδιαίτερη οπτική ενός συλλέκτη μέσα από έργα που φυλάσσονται μακριά από το δημόσιο μάτι. Τα έργα της έκθεσης είναι εξαιρετικά σπάνια και τα περισσότερα αδημοσίευτα. Ο κύριος Σκούλλος διαθέτει πολλές εκτεταμένες συλλογές, μεταξύ αυτών ιστορίας της γραφής, αφρικανικής τέχνης, ιστορίας του καπνού, νομισμάτων, κεραμικών, χαρτών και γραμματοσήμων».

 

Την έκθεση θα πλαισιώσουν παράλληλες εκδηλώσεις και ξεναγήσειςπου θα ανακοινωθούν σύντομα.


Διάρκεια έκθεσης: 20 Μαΐου - 5 Ιουλίου 2025

Γκαλερί Ελληνοαμερικανικής Ένωσης (Μασσαλίας 22, Αθήνα)




..........


Η Sianti Gallery παρουσιάζει την έκθεση ζωγραφικής τoυ Θανάση Λάλα στο Nyx Esperia Hotel

΄Έργο του Θανάση Λάλα με τίτλο: "Το κυνήγι της απληστίας"

Η Sianti Gallery, συνεχίζοντας την συνεργασία της με το NYX Esperia Palace Hotel Athens, παρουσιάζει τον Θανάση Λάλα σε μια ξεχωριστή εικαστική δράση. 

Με μία έκθεση για το αύριο και δεκαεπτά πίνακες - ερωτήματα για το μέλλον, το οποίο τελικά, ίσως, ξεπηδάει μέσα από ένα γνώριμο παρόν ή και παρελθόν, ο Θανάσης Λάλας είναι ο επόμενος καλλιτέχνης του project “Sianti Gallery Under The Spell of Nyx”, που παρουσιάζεται στο ξενοδοχείο NYX Esperia. Τι είναι το αύριο; Υπάρχει ή είναι απλώς μια μονότονη επανάληψη του σήμερα; «Αύριο οι επιστήμονες θα καταλήγουν σε τρελά συστήματα... Οι επιστήμονες θα είναι οι νέοι διασκεδαστές».  Μήπως το αύριο είναι ήδη εδώ;

Αυτά και άλλα τέτοια ερωτήματα πραγματεύεται ο καλλιτέχνης στα δεκαεπτά έργα του, με το πολυμορφικό και συμβολικό σύμπαν του να αφήνεται πάντα στο μάτι του θεατή για να το ανακαλύψει, ενώ και ο ίδιος θα μιλήσει στους παρευρισκόμενους για αυτά. Οι έντονοι χρωματισμοί, οι διαρκείς συμβολισμοί και ένα είδος λογοτεχνικής αφήγησης σε κάθε πινελιά, είναι τα κύρια χαρακτηριστικά του έργου του Θανάση Λάλα, ο οποίος περιδιαβαίνει στις σύγχρονες κοινωνικές αναζητήσεις, με βαθιά προσωπική ματιά. 

Το project Sianti Gallery Under The Spell of Nyx φιλοδοξεί να φέρει τον καθέναν που βρίσκεται για οποιοδήποτε λόγο στην πόλη, μέσα σε έναν φιλόξενο χώρο, προκειμένου να βιώσει την εμπειρία της τέχνης και να εμπνευστεί μέχρι την επόμενη διαδρομή του. Το βαθύτερο νόημα του από κοινού project είναι πως ο καθένας, ανά πάσα ώρα και στιγμή, σε οποιονδήποτε χώρο και τόπο μπορεί να ζήσει την έμπνευση, την δημιουργικότητα και την χαρά της τέχνης, χωρίς περιορισμούς ή προσχήματα, επειδή η τέχνη ζει παντού.

Η έκθεση με τίτλο «Το Ουράνιο Τόξο της Νύχτας και Τα Δεκαεπτά Αύριο σαν Σήμερα» φιλοξενείται σε όλους τους χώρους του ξενοδοχείου και είναι ανοιχτή στο κοινό καθόλη τη διάρκεια της ημέρας μέχρι και το Σάββατο 21 Ιουνίου 2025.

NYX Esperia Palace Hotel Athens : Σταδίου 22, Αθήνα 



..........


ΘΕΑΤΡΟ


Family Secrets” του Enrico Luttmann, σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Λιακόπουλου


Από τη Δευτέρα 12 Μαϊου 2025 και κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 21:15, για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων, στη σκηνή Secret Room του Θεάτρου ΑΛΚΜΗΝΗ, ανεβαίνει, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, η θεατρική παράσταση Family Secrets” του Enrico Luttmann, σε σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Λιακόπουλου.

Λίγα λόγια για το έργο

Γκράτσια και Αδάμ ... Μια συνταξιούχος δασκάλα, η Γκράτσια, που έχει απομονωθεί στο σπίτι της και ζει πλέον μέσα από τις σαπουνόπερες, που έχουν μετατραπεί στη καθημερινή πραγματικότητά της. Αγαπημένη της ‘’ πραγματικότητα ‘’ η σειρά ΤΟΛΜΗ ΚΑΙ ΓΟΗΤΕΙΑ, την οποία παρακολουθεί ανελλιπώς, ζώντας μέσα από τις σκηνές της στιγμές και συναισθήματα που η ίδια δεν βίωσε ποτέ.

Ο Αδάμ, γιός της, σεναριογράφος σε σαπουνόπερες και επίδοξος θεατρικός συγγραφέας, επιστρέφει στο πατρικό του, μετά από απουσία πολλών ετών, για να περάσει λίγο χρόνο με τη μητέρα του, ύστερα από μία αποτυχημένη προσπάθεια να κάνει το επόμενο επαγγελματικό βήμα στη ζωή του.

Η συνύπαρξή τους θα φέρει στο φως οικογενειακά μυστικά, κρυμμένα μέχρι τώρα στο παλιό μπαούλο... με αποκορύφωμα το μεγάλο μυστικό της Γκράτσια, που θα αλλάξει, για πάντα, τη σχέση τους.

Μέσα από κλαυσίγελο, χιουμοριστικές ατάκες κι ένα ταξίδι μπρος και πίσω στο χρόνο,  ο συγγραφέας θίγει θέματα της εποχής μας, με κυρίαρχο την αιώνια και ατελεύτητη αγάπη μητέρας και γιου,  ζητήματα όπως το δικαίωμα της επιλογής της μη θνητότητας,  της ομοφυλοφιλίας καθώς και ριζικά θέματα όπως η αποδοχή από τους γονείς εν έτη 2025, η ταυτότητα και η καταπίεση από νόρμες που μας έχουν ‘’ φορέσει ‘’ και αρνούμαστε να απαλλαγούμε.

Το Family Secrets” είναι  ένα τρυφερό έργο, που περνάει από το γέλιο στο δάκρυ – ακριβώς όπως συμβαίνει και στη ζωή. Άλλωστε, ''όλοι το παθαίνουμε...μεγαλώνουμε νιώθοντας πως οι γονείς μας είναι αθάνατοι και σχεδόν ποτέ δεν τους ρωτάμε για τη ζωή τους πριν από εμάς. Για τις οικογένειές τους, τις παρέες τους, τα ενδιαφέροντά τους ως παιδιά... λες και γεννήθηκαν ενήλικες. Λες και γεννήθηκαν ‘’ μαμά ‘’ και  ΄΄μπαμπάς ‘’. Σαν να μην πρότερο βίο. Αισθανόμαστε πως θα υπάρχουν για εμάς εις τους αιώνας των αιώνων... Σαν τον Άρη. Σαν την Αφροδίτη. Σαν τη γη...σαν τον ήλιο, για να φωτίζουν τις ζωές μας...’’

( απόσπασμα από το κείμενο )


Σημείωμα συγγραφέα

Μου αρέσει να γράφω απλές ιστορίες, για ανθρώπους που η ζωή ξαφνικά τους τραβάει το χαλί κάτω από τα πόδια τους, τους βγάζει από τις νόρμες τους και σπάει τον μικρόκοσμο τον οποίο οι ίδιοι έχουν χτίσει μέρα με τη μέρα,  και τελικά δεν είναι αυτό που ονειρεύονταν, αλλά μια φυλακή, στην οποία έχουν οικειοθελώς δημιουργήσει και εγκλωβιστεί σε αυτή και από την οποία αρνούνται να βγουν.

Η Γκράτσια και ο Αδάμ, οι δύο πρωταγωνιστές της ιστορίας μας, προσπαθούν να αντισταθούν με κάθε δύναμη που έχουν στο τσουνάμι γεγονότων που κατακλύζουν τη ζωή τους. Αμπαρώνουν πόρτες, σφραγίζουν τα παράθυρα, αλλά και πάλι δεν αρκεί. Το καράβι μπάζει πια νερά και σιγά, σιγά βουλιάζει και τους παρασύρει στο βυθό.

Σε τέτοιες περιστάσεις, έχουμε δύο μονοπάτια. Είτε παρατηρούμε παθητικά, περιμένοντας πότε θα βουλιάξουμε, είτε αντιστεκόμαστε και παλεύουμε. Σημασία δεν έχει τι από τα δύο θα επιλέξουμε, αλλά ο τρόπος που θα αντιμετωπίσουμε το καθετί. Το σθένος που θα υποδείξουμε. Και φυσικά είναι αυτές οι στιγμές που ανακαλύπτουμε το μεγαλύτερό μας όπλο απέναντι στις δυσκολίες, την αληθινή και άνευ όρων αγάπη.

Enrico Luttmann


Η ταυτότητα της παράστασης


Family Secrets, του Enrico Luttmann

Μαύρη κωμωδία

Ερμηνεύουν οι ηθοποιοί : Μαίη Σεβαστοπούλου, Γιώργης Κοντοπόδης

Συντελεστές :

Σκηνοθεσία – φωτισμοί : Αλέξανδρος Λιακόπουλος

Μετάφραση : Γιώργος Δόξας

Σκηνικό - κοστούμια : Νόρα Πόντη

Μουσική : Άγγελος Ανδρεόπουλος

Φωτογραφίες : Νικόλας Παπουτσάκης

Παραγωγή: Creatists  | www.creatists.gr

Social Media: Μαρλού Ξηνταριανού

Διάρκεια παράστασης : 90 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)

Παραστάσεις από τη Δευτέρα 12 Μαϊου έως τη Τρίτη 3 Ιουνίου 2025

Ημέρες και ώρα  παράστασης:

Κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 21:15

Για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων

Θέατρο ΑΛΚΜΗΝΗ : Σκηνή Secret Room, Αλκμήνης 8-12, Κάτω Πετράλωνα

Το Θέατρο είναι προσβάσιμο για ΑΜΕΑ

 


..........


"Στα μονοπάτια της Ιαπωνικής Αισθητικής" εικαστική έκθεση στο Μουσείο Γουναρόπουλου

Έργο της Γεωργίας Γκρεμούτη

Το Μουσείο Γ. Γουναρόπουλου παρουσιάζει, υπό την αιγίδα της Πρεσβείας της Ιαπωνίας στην Ελλάδα, έκθεση με αντιπροσωπευτικά έργα τριών εικαστικών, της Ντίνας Αναστασιάδου (sumi-e ζωγραφική Ζεν με μελάνι), της Μαρίας Κ. Γκίζη (Ιαπωνική μικροτεχνία-γλυπτική μινιατούρας netsuke) και της Γεωργίας Γκρεμούτη (origami χαρτοδιπλωτική), που εκφράζουν τη φιλοσοφία της Ιαπωνικής τέχνης στον Ελληνικό καλλιτεχνικό χώρο.

Η έκθεση προβάλλει τον Ιαπωνικό αισθητικό πολιτισμό, σε συνύπαρξη με τη Μεσογειακή καταγωγή των εικαστικών, μέσα από ιδέες περί παροδικής ομορφιάς, του απέριττου και της περιστολής του εντυπωσιασμού, του σιωπηρά φευγαλέου και μεταβλητού, της έννοιας της φθαρτότητας και της μόνιμης ροής του χρόνου, στοιχεία που διαφαίνονται στην επιλογή των υλικών και της συμβολικής τους θεματολογίας.

Ο εορταστικός χαρακτήρας της Ιαπωνικής σύγχρονης καθημερινότητας στα έργα της Ντίνας Αναστασιάδου, ζωγραφικά (sumi-e) σε χειροποίητο ιαπωνικό χαρτί (washi) ή ύφασμα και γλυπτά σε πηλό ή χαλκό, ενσωματώνουν τις αρχές και τις φιλοσοφικές αξίες ανά τους αιώνες και εξυμνούν τον σεβασμό στη φύση, στα πουλιά και τα ζώα, ως αναπόσπαστο και ισότιμο κομμάτι-κρίκο της ζωής με την ανθρώπινη ύπαρξη. Ο ύμνος στη φύση, αισθητός και στα έργα της Μαρίας Κ. Γκίζη, επικεντρώνεται σε αναπαραστάσεις κρυφών μυθολογικών συμβολισμών που μεταμορφώνονται σε κιβωτούς προστασίας (αποτροπαϊκού χαρακτήρα), διαχέοντας μηνύματα διάσωσης «ευγενών υπάρξεων», βιωσιμότητας των πολύτιμων υλικών της καταγραφής τους και αναβίωσης αρχαίων τεχνικών. Τα έργα της Γεωργίας Γκρεμούτη (σε χαρτί, ύφασμα, πηλό) εστιάζουν στα θέματα της ταυτότητας, του μετασχηματισμού και της μεταμόρφωσης, στην αποτύπωση της έννοιας του κενού, βαδίζοντας στα φιλοσοφικά μονοπάτια και στην Ιαπωνική μινιμαλιστική αισθητική της απλότητας, της αφαίρεσης και της ουσίας, καθώς συνενώνονται με εικαστικές δράσεις και επιτοίχιες εγκαταστάσεις «Χάρτινων κήπων».

Στο πλαίσιο των παράλληλων εκδηλώσεων θα παρουσιαστούν ομιλίες και εργαστήρια από τις εικαστικούς (ακολουθεί αναλυτικό πρόγραμμα).

Ωράριο λειτουργίας: Τρίτη-Σάββατο 9:00-16:00

Είσοδος ελεύθερη στην έκθεση και σε όλες τις εκδηλώσεις

Έργο της Ντίνας Αναστασιάδου

Παράλληλες εκδηλώσεις


Σάββατο 10 Μαΐου 2025, 11:00-12:30

Εργαστήριο sumi-e για ενήλικες με τη Ντίνα Αναστασιάδου 

Απαραίτητη η δήλωση συμμετοχής*

 

Σάββατο 17 Μαΐου 2025, 11:00-12:00

«Συνεχές το γίγνεσθαι» Διάλεξη από τη Μαρία Κ. Γκίζη (γλυπτογράφος, γλύπτρια netsuke) με θέμα την Ιαπωνική μικροτεχνία-γλυπτική μινιατούρας netsuke, υπό τους ήχους Ιαπωνικής παραδοσιακής μουσικής

12:00-12:15

Ομιλία της Ντίνας Αναστασιάδου για το έργο της στον χώρο της έκθεσης

12:15-12:40

«Διπλώνοντας Χρονοτοπία» Συνέχεια εικαστικού δρώμενου από τη Γεωργία Γκρεμούτη με τη συμμετοχή της Άννας Παγκάλου

 

Σάββατο 24 Μαΐου 2025, 11:00-12:00

«Όχι για πάντα – Η ομορφιά του εφήμερου στην Ιαπωνική τέχνη» 

Διάλεξη από τη Γεωργία Γκρεμούτη για την Ιαπωνική αισθητική και τη φιλοσοφία του wabi-sabi

Εικαστικό κόσμημα λαιμού της Μαρίας Γκίζη

Σάββατο 31 Μαΐου 2025, 11:00-13:00

«Από τις δύο στις τρεις διαστάσεις»

Εργαστήριο χαρτοδιπλωτικής (origami) για ενήλικες με τη Γεωργία Γκρεμούτη

Απαραίτητη η δήλωση συμμετοχής*

*Κράτηση θέσης στο τηλέφωνο 210-7777601 (από Τετάρτη 30 Απριλίου, κάθε Τετάρτη και Παρασκευή, 10:00-14:00). Λόγω περιορισμένων θέσεων, θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.

Η έκθεση διαρκεί έως τις 21 Ιουνίου 2025


Με την ευκαιρία του εορτασμού για τη Διεθνή Ημέρα των Μουσείων 2025, με θέμα «Μουσεία και κοινωνίες σε διαρκή αλλαγή», το Μουσείο Γ. Γουναρόπουλου θα παρουσιάσει δύο ξεναγήσεις στη μόνιμη συλλογή των έργων του Γιώργου Γουναρόπουλου και τρεις εκδηλώσεις στο πλαίσιο της περιοδικής έκθεσης «Στα μονοπάτια της Ιαπωνικής Αισθητικής».


Πέμπτη 15 Μαΐου, 12:00-13:00  Σάββατο 17 Μαΐου, 13:00-14:00

Ξενάγηση στη μόνιμη συλλογή των έργων του Μουσείου Γ. Γουναρόπουλου από τη Διονυσία Γιακουμή, Δρ Ιστορίας της τέχνης και Επιμελήτρια του Μουσείου

Είσοδος ελεύθερη, δεν απαιτείται κράτηση 

Μουσείο Γ. Γουναρόπουλου: Γουναροπούλου 6, Άνω Ιλίσια 




Απόψεις της έκθεσης 
"Στα μονοπάτια της Ιαπωνικής Αισθητικής"




..........

«Εικάζοντας/Εικονίζοντας τη Σαμοθράκη: Από τον Όμηρο στο HoloLens»

Η Μυστηριακή Αύρα ενός Νησιού…


Η Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών στην Αθήνα παρουσιάζει την  περιοδική έκθεση με τίτλο Εικάζοντας/Εικονίζοντας τη Σαμοθράκη, σε επιμέλεια των Bonna D. Wescoat, Ellen M. Archie και Rebecca A. Salem
Η έκθεση εξερευνά τις ποιητικές και οπτικές αναπαραστάσεις της Σαμοθράκης και της λατρείας των Μεγάλων Θεών μέσα από μια διαδρομή δυόμισι χιλιετιών, αναδεικνύοντας τις διαφορετικές αντιλήψεις της κάθε εποχής, αλλά και τις διαχρονικές συνδέσεις  που παραμένουν ισχυρές έως σήμερα. Από την εποχή του Ομήρου έως τη μεικτή πραγματικότητα του HoloLens, η Σαμοθράκη έχει εμπνεύσει ποιητές, χαρτογράφους, καλλιτέχνες, αρχαιολόγους και ψηφιακούς μοντελιστές. 
Η έκθεση είναι σχεδιασμένη σκηνογραφικά από την ομάδα της Μικρής Άρκτου (Ανδρέας Γεωργιάδης, Βιβή Γερολυμάτου) και συνδυάζει ποικίλα μέσα συγκεντρώνοντας εκθέματα από τον 15ο έως και τον 21ο αιώνα. Τα εκθέματα αυτά αντικατοπτρίζουν τον τρόπο με τον οποίο οι καλλιτέχνες εξέφρασαν τις φυσικές, συναισθηματικές και πνευματικές διαστάσεις της σχέσης τους με το νησί.

Ανάμεσα στα αντικείμενα ξεχωρίζουν σπάνια αναγεννησιακά σχέδια των αρχαιοτήτων της Σαμοθράκης από τον αρχαιοδίφη Κυριάκο Αγκωνίτη, που εκτίθενται για πρώτη φορά στην Ελλάδα. 
Παράλληλα, ο χάρτης του Cristoforo Buondelmonti του 15ου αιώνα, οι αρχαιολογικές φωτογραφίες του Wilhelm Burger, τα αρχιτεκτονικά σχέδια του John Kurtich, οι μεταπολεμικές φωτογραφίες του Σπύρου Μελετζή, τα έργα των Ελλήνων καλλιτεχνών των μέσων του 20ου αιώνα, Πάρι Πρέκα και Πολύκλειτου Ρέγκου, και, από τον 21ο αιώνα, ο πίνακας της Μαρίας Φιλοπούλου που απεικονίζει τον καταρράκτη του Φονιά, προσφέρουν στο κοινό ένα ταξίδι στον χρόνο και στον τόπο της Σαμοθράκης.

Παρουσιάζονται επίσης οι πιο πρόσφατες έρευνες των Αμερικανικών Ανασκαφών Σαμοθράκης και των συνεργατών τους. Οι επισκέπτες έχουν τη δυνατότητα να ακολουθήσουν τη διαδρομή των μυστών μέσω ψηφιακών κινούμενων εικόνων, να δουν την τρισδιάστατη ψηφιακή αναπαράσταση του εμβόλου του μνημείου της Νίκης και να ανακατασκευάσουν οι ίδιοι τα αετώματα του Ιερού χρησιμοποιώντας τρισδιάστατες εκτυπώσεις των πρωτότυπων γλυπτών.
 
Η έκθεση περιλαμβάνει αντικείμενα που παραχωρήθηκαν από τις Βιβλιοθήκες Μπόντλιαν του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, το Μουσείο Μπενάκη, την Εθνική Πινακοθήκη – Μουσείο Αλέξανδρου Σούτσου, τη Συλλογή Σωτήρη Φέλιου, τη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη, τη Βιβλιοθήκη Blegen και τα Αρχεία της Αμερικανικής Σχολής Κλασικών Σπουδών στην Αθήνα, τις Αμερικανικές Ανασκαφές Σαμοθράκης και τους συνεργάτες τους, καθώς και από ιδιώτες. 
Την έκθεση θα συνοδεύει δίγλωσσος κατάλογος.
Παράλληλα, στις 27 και 28 Φεβρουαρίου στο αμφιθέατρο Cotsen Hall, θα πραγματοποιηθεί συμπόσιο με τίτλο Three-Dimensional Experiences of Ancient Environments, όπου θα παρουσιαστούν καινοτόμα προγράμματα που χρησιμοποιούν τεχνολογίες εικονικής πραγματικότητας για την αναβίωση αρχαίων κόσμων.
 
Είσοδος ελεύθερη
Η έκθεση διαρκεί έως τις 29 Ιουνίου 2025
Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών στην Αθήνα - Πτέρυγα Μακρυγιάννη (Σουηδίας 61, Κολωνάκι)

..........

ΕΜΣΤ - Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης
To EΜΣΤ παρουσιάζει 2 ατομικές εκθέσεις και 2 μεγάλης κλίμακας in situ νέες αναθέσεις των διεθνώς αναγνωρισμένων καλλιτεχνών 
JANIS RAFA. SAMMY BALOJI.
KASPER BOSMANS. EMMA TALBOT. 
 
Η υποβλητική και εμβυθιστική ατομική έκθεση της Τζάνις Ράφα «Εμείς που Προδώσαμε τα Άλογα» διερευνά θέματα ελέγχου, οικειότητας και εκμετάλλευσης των ζώων αυτών, ενώ η πρώτη ατομική έκθεση του Sammy Baloji στην Ελλάδα «Απόηχοι της Ιστορίας, σκιές της προόδου» αποτελεί μια έντονη κριτική ματιά στο θέμα της αποικιακής κληρονομιάς και της εκμετάλλευσης των πόρων. Η νέα καλειδοσκοπική τοιχογραφία 30 μέτρων του Kasper Bosmans «Το θολό βλέμμα» (2025) εξετάζει την εργαλειοποιήση των ζώων από τους ανθρώπους, ενώ η νέα μνημειώδης ζωγραφική εγκατάσταση από μετάξι, ύψους 9 μέτρων, «Human/Nature» (2025) της Emma Talbot μας προσκαλεί να φανταστούμε  ένα καλύτερο μέλλον με πιο αρμονικές σχέσεις ανθρώπων και φύσης.
Μαζί, αυτές οι εκθέσεις, με έργα που διεγείρουν τη συνείδηση, μας προσκαλούν να αναλογιστούμε την καταλυτική επιρροή του ανθρώπου στην γη, τα οικοσυστήματα της και την μη-ανθρώπινη ζωή γενικότερα.

Τζάνις Ραφα: We betrayed the horses / Εμείς που προδώσαμε τα άλογα

Τζάνις Ράφα The Absence of your Body has Shaped the Spectacles of our Past 2025
 (video still) Δικάναλη βίντεο εγκατάσταση, έγχρωμη, ήχος, 12'
Ευγενική παραχώρηση του καλλιτέχνη Παραγωγή του ΕΜΣΤ | Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης 

Η Ελληνίδα Τζάνις Ράφα έχει τα τελευταία χρόνια εδραιώσει τη διεθνή της θέση ως μια από τις πιο δυναμικές νέες καλλιτέχνιδες με ιδιαίτερο και μαχητικό ενδιαφέρον για τα ζώα, και ιδιαίτερα τα άλογα. Το έργο τ​ης στον κινηματογράφο, το βίντεο, τις εγκαταστάσεις​ και τη γλυπτική διερευνά τις σύνθετες σχέσεις μεταξύ ανθρώπινων και μη ανθρώπινων ζώων και προβάλλει θέματα αγάπης και κυριαρχίας, αποπλάνησης και συναίνεσης, θνησιμότητας και απώλειας. Η Τζάνις Ράφα εξερευνά τα ζωώδη ένστικτα και τις συμπεριφορές, την κληρονομική βία και τους ανθρώπινους φόβους, επιθυμίες και αποτυχίες.
H πρώτη της ατομική θεσμική έκθεση στην Ελλάδα με τον τίτλο «Εμείς που Προδώσαμε τα Άλογα», με νέες δουλειές, όλες αναθέσεις του ΕΜΣΤ, παρουσιάζει μια σειρά νέων έργων που εστιάζουν στην επιθυμία και την κυριαρχία επί του σώματος του αλόγου. Η καλλιτέχνιδα μεταμορφώνει δύο αίθουσες του Μουσείου σε μια υποβλητική εγκατάσταση και προσκαλεί τους επισκέπτες να αναθεωρήσουν τις παγιωμένες έννοιες της παραγωγικότητας των ζώων, της αποτελεσματικότητας και του θεάματος, και να επανεξετάσουν τον αποπλανητικό και συχνά βίαιο δεσμό μεταξύ ανθρώπων και ζώων.

Επιμέλεια: Δάφνη Βιτάλη. Εκθεσιακός χώρος 2ου ορόφου.
Η έκθεση διαρκεί έως τις 5 Οκτωβρίου 2025.

Sammy Baloji: Echoes of History, Shadows of Progress / Απόηχοι της Ιστορίας, σκιές της προόδου

Sammy Baloji A Blueprint for Toads and Snakes, 2018 Άποψη εγκατάστασης (λεπτομέρεια): Framer Framed, 2018.
 
© Framer Framed / Eva Broekema Ευγενική παραχώρηση του καλλιτέχνη και της Imane Farès, Παρίσι

Με το όνομά του να εμφανίζεται σταθερά ψηλά στη λίστα του ΑRT REVIEW με  τους 100 πιο επιδραστικούς ανθρώπους στον χώρο των τεχνών, ο Sammy Baloji είναι ένας περιζήτητος καλλιτέχνης παγκοσμίου φήμης. Εδώ και 20 χρόνια το έργο του διερευνά την πολύπλοκη σχέση της πολιτιστικής ταυτότητας, της αποικιακής ιστορίας και της βιομηχανικής εκμετάλλευσης στη γενέτειρά του, τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό. Η έκθεση «Απόηχοι της Ιστορίας, σκιές της προόδου» περιλαμβάνει βίντεο, εγκαταστάσεις και σειρές φωτογραφιών από το έργο του τα τελευταία 13 χρόνια, καθώς και ένα νέο έργο που είναι ανάθεση του ΕΜΣΤ. Όπως υποδηλώνει ο τίτλος, η έκθεση εξετάζει τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ της προαποικιακής αυτοκρατορίας του Κονγκό και της Ευρώπης, διερευνά πώς η βίαιη εκμετάλλευση και η εξόρυξη πόρων που υπέστη η χώρα του υπό τη βελγική αποικιακή κυριαρχία έχει επηρεάσει την τοπική υποδομή, την αρχιτεκτονική, τον πολιτισμό και τη φύση της χώρας· και στρέφει το βλέμμα του στις τρέχουσες μορφές εξόρυξης πόρων στην περιοχή της Κατάνγκα και την οικολογική καταστροφή που προκαλούν.
Ο Sammy Baloji θα συμμετέχει και στην μεγάλη ομαδική έκθεση «Why Look at Animals: A Case for the Rights of Non-Human Lives / «Γιατί να κοιτάμε τα ζώα; Δικαιοσύνη για την μη-ανθρώπινη ζωή», που εγκαινιάζεται στις 15 Μαίου.

Επιμέλεια: Ιόλη Τζανετάκη. 
Εκθεσιακός χώρος Ισογείου.
Η έκθεση διαρκεί έως τις 2 Νοεμβρίου 2025.

Kasper Bosmans: The Fuzzy Gaze / Το Θολό Βλέμμα

Kasper Bosmans 9 Sisters (with 12 Legends: Vair Lotion [Soot, Moat; Fight, Fiancé; Bait; Mum, Cut]), 2020
Τοιχογραφία, φαβή τοίχου και μολύβι, μεταβλητές διαστάσεις
Ευγενική παραχώρηση του καλλιτέχνη και του Museum De Pont

Ο Kasper Bosmans φημίζεται για το πολυσχιδές έργο του που περιλαμβάνει γλυπτική, ζωγραφική, εγκαταστάσεις και σχέδιο. Τα έργα του είναι περίπλοκες συνθέσεις ζωγραφικές γεμάτες αναφορές στην υψηλή τέχνη, τη λογοτεχνία, τη λαογραφία, τη μυθολογία, και την ανθρωπολογία, με παιχνιδιάρικη προσέγγιση και queer πρίσμα. Στην τελευταία δουλειά του ο Kasper Bosmans προσκαλεί το κοινό να εξετάσει τους μεταβαλλόμενους ρόλους των ζώων στην ανθρώπινη κοινωνία μέσα από μια πλούσια οπτική αφήγηση.
Το έργο του στο ΕΜΣΤ, μια τοιχογραφία 30 μέτρων στο ισόγειο, απεικονίζει την ιστορία και την εξέλιξη της σχέσης ζώων-ανθρώπων με τη μορφή μιας πομπής. Άλογα, αρκουδάκια, σκαντζόχοιροι, βάτραχοι και μάτια αιλουροειδών συνθέτουν ποικίλες σκηνές σε διάφορες συνθήκες (από οικιακούς χώρους έως αρένες τσίρκου) αποκαλύπτοντας ζώα ως συντρόφους, διασκεδαστές και εμπορεύματα υποταγμένα και προσαρμοσμένα στην ανθρώπινη χρησιμότητα και επιθυμία.
Το έργο «Το Θολό Βλέμμα» είναι ανάθεση του ΕΜΣΤ και αποτελεί προοίμιο και μέρος της μεγάλης ομαδικής έκθεσης «Why Look at Animals: A Case for the Rights of Non-Human Lives / «Γιατί να κοιτάμε τα ζώα; Δικαιοσύνη για την μη-ανθρώπινη ζωή», που εγκαινιάζεται στις 15 Μαίου.
Το έργο του Κasper Bosmans είναι αποτέλεσμα του Προγράμματος Φιλοξενίας (Residency) του Έργου SUB 6.4., «Δράσεις για την προώθηση των ελληνικών πολιτιστικών εξαγωγών και την ενίσχυση του ελληνικού πολιτιστικού ονόματος από το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Αθήνας», το οποίο υλοποιείται στο πλαίσιο του Εθνικού Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας «Ελλάδα 2.0» και χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση – NextGenerationEU.


Εκθεσιακός χώρος Ισογείου
Η έκθεση διαρκεί έως τις 15 Φεβρουαρίου 2026.


Emma Talbot: Human/Nature

Emma Talbot, Human/Nature (λεπτομέρεια), 2025. 
Ευγενική παραχώρηση της καλλιτέχνιδος
Η Emma Talbot, γνωστή για τις μεγάλης κλίμακας εγκαταστάσεις ζωγραφικής ​σ​ε μετάξι, εγείρει με τα έργα της ζητήματα σχετικά με την οικολογία και το περιβάλλον, στα οποία συνδυάζει ζωγραφική, σχέδιο, κινούμενα σχέδια και γλυπτική μεγάλης κλίμακας με χαρακτηριστικές εικόνες, μυθολογικά και ρυθμικά μοτίβα, ζωηρά χρώματα και καλλιγραφικά κείμενα.
Το «Human/Nature», σε ανάθεση του ΕΜΣΤ, αποτελείται από  μια μνημειώδη υφασμάτινη εγκατάσταση, ύψους 9 μέτρων, από βαμμένο μετάξι και μια συνοδευτική ταινία κινουμένων σχεδίων με τίτλο You Are Not the Center (inside the animal mind) / Δεν είσαι το επίκεντρο (μέσα στο μυαλό του ζώου). Σε αυτά –όπως και σε πολλά από τα έργα της Emma Talbot – υπάρχει μια γυναίκα πρωταγωνίστρια/οικοφεμινίστρια – μια εκδοχή της ίδιας της καλλιτέχνιδας – που πάντα ψάχνει και εξερευνά, προσπαθεί να κατανοήσει τον κόσμο. Μαζί, τα δύο αυτά έργα, επιδιώκουν να ξεδιαλύνουν τις αγκυλώσεις ανθρώπου-φύσης και να οραματιστούν τη δυνατότητα ενός εναλλακτικού, καλύτερου μέλλοντος.
Το έργο «Human/Nature» είναι ανάθεση του ΕΜΣΤ και αποτελεί προοίμιο και μέρος της μεγάλης ομαδικής έκθεσης «Why Look at Animals: A Case for the Rights of Non-Human Lives / «Γιατί να κοιτάμε τα ζώα; Δικαιοσύνη για την μη-ανθρώπινη ζωή», που εγκαινιάζεται στις 15 Μαίου.

Εκθεσιακός χώρος 2ου ορόφου
Η έκθεση διαρκεί έως τις 15 Φεβρουαρίου 2026.









Αυτές οι 4 εκθέσεις αποτελούν μέρος του ευρύτερου προγράμματος του ΕΜΣΤ για το 2025, το οποίο εστιάζει στη διερεύνηση των σύνθετων δυναμικών μεταξύ ζώων και ανθρώπων και τον κομβικό τους ρόλο στην πλανητική ευημερία.
Πυρήνας αυτού του προγράμματος είναι η μεγάλη ομαδική διεθνής έκθεση «Why Look at Animals: A Case for the Rights of Non-Human Lives / «Γιατί να κοιτάμε τα ζώα; Δικαιοσύνη για την μη-ανθρώπινη ζωή» σε επιμέλεια της Κατερίνας Γρέγου, καλλιτεχνικής διευθύντριας του ΕΜΣΤ, ενώ οι υπόλοιπες ατομικές εκθέσεις και εγκαταστάσεις συμβάλουν στη διεύρυνση αυτού του οικολογικού προβληματισμού σε ολόκληρο το μουσείο και στην πραγμάτωση ενός διαλόγου σε σχέση με ηθικά και οικολογικά ζητήματα αναφορικά με τα δικαιώματα των ζώων και τη δικαιοσύνη, αλλά και ζητήματα φροντίδας της χλωρίδας και πανίδας του πλανήτη. 
Η έκθεση «Γιατί να κοιτάμε τα ζώα; Δικαιοσύνη για την μη ανθρώπινη ζωή», στην οποία συμμετέχουν πάνω από 60 καλλιτέχνες, θα εγκαινιαστεί στις 15 Μαΐου του 2025.

Το ΕΜΣΤ είναι ένα από τα μοναδικά εθνικά ιδρύματα τέχνης στον κόσμο που επιτρέπει την είσοδο στα κατοικίδια ζώα.
Τα κατοικίδια ζώα και οι ιδιοκτήτες  τους είναι ευπρόσδεκτοι στους χώρους και τις εκθέσεις του Μουσείου.


Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης: Λεωφ. Καλλιρρόης & Αμβρ. Φραντζή (Πρώην Εργοστάσιο ΦΙΞ)