EΠΙΛΕΓΜΕΝΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ Τέχνης και Πολιτισμού

ΘΕΑΤΡΟ  -  ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ  -  ΧΟΡΟΣ  -  ΕΚΘΕΣΕΙΣ  -  ΜΟΥΣΙΚΗ  -  ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ 

Ατομική έκθεση της Ζωής Κεραμέα στην Ελληνοαμερικανική Ένωση 

Χαρτοκοπτικό έργο της Ζωής Κεραμέα

Η Ελληνοαμερικανική Ένωση παρουσιάζει την ατομική έκθεση «ΜΕΤΑΤΡΟΠΕΣ» 

της Ζωής Κεραμέα. 

Την έκθεση, που εγκαινιάζεται την Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου 2025, στις 19:30, στις Γκαλερί της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης (Μασσαλίας 22, Αθήνα) επιμελείται η ιστορικός τέχνης Λουΐζα Καραπιδάκη. 

Σχέδια, χαρτοκοπτικά, έργα τρισδιάστατα, μετατρέπονται σε συλλεκτικά βιβλία (artist’s books) ή σε παιχνίδια, σπαζοκεφαλιές και παζλ. Τα χαρτοκοπτικά μετατρέπονται σε κεραμικά, τα κεραμικά μετατρέπονται σε παιχνίδι. Τα σχέδια συχνά μετατρέπονται σε γλυπτικά σύνολα που καλούν το κοινό να συμμετέχει. Το χαρτί σαν αναδιπλούμενη επιφάνεια είναι κυρίαρχο υλικό στη δουλειά της Ζωής Κεραμέα. Το χρησιμοποιεί για την εκτύπωση των χαρακτικών της, για να σχεδιάσει με γραφίτη ή σινική μελάνη, το διπλώνει για να κατασκευάσει τρισδιάστατες δομικές μονάδες που τις ράβει μεταξύ τους για τη σύνθεση μεγάλων και μικρών γλυπτών από χαρτί, το κόβει με ψαλίδι και κοπίδι. 

Η νέα έκθεση της Ζωής Κεραμέα στην Ελληνοαμερικανική Ένωση παρουσιάζει συλλεκτικά βιβλία (artist’s books) και παιχνίδια καθώς και τα πρωτότυπα έργα από τα οποία προέκυψαν. Ανάμεσά τους το συλλεκτικό βιβλίο Μετάλλαξη-2021, που αποτελείται από 21 σχέδια που δημιουργήθηκαν στη διάρκεια της πανδημίας και παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο κοινό. Είναι ένα από τα συλλεκτικά βιβλία της Ζωής Κεραμέα που περιλαμβάνονται στο αρχείο των συλλογών του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης (The Museum of Modern Art, New York - Archives, Library, and Research Collections). Το βιβλίο της Αλφάβητο/Alphabet - 2001 παρουσιάστηκε το 2012 στην έκθεση Artists’ Alphabets στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης (https://www.moma.org/interactives/exhibitions/2012/artistsalphabets/). 

Την έκθεση θα πλαισιώσει σειρά παράλληλων εκδηλώσεων και ξεναγήσεων, που θα ανακοινωθεί σύντομα. Τα παιχνίδια, artist’s books και τα κεραμικά έργα της Ζωής Κεραμέα διατίθενται στο Πωλητήριο του Μουσείου Μπενάκη. Βιβλία και παιχνίδια τυπώθηκαν από τον Πάνο Δαβία.

Διάρκεια έκθεσης: 3 Φεβρουαρίου - 8 Μαρτίου 2025 

...

ΕΜΣΤ - Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης

Έκθεση "Θόδωρος, γλύπτης, Αντί Αναδρομικής"

Θόδωρος, γλύπτης, Καταπέλτης τεχνητών ήλιων, 1967.  
Κληροδότημα του καλλιτέχνη στο ΕΜΣΤ

Η έκθεση Θόδωρος, γλύπτης, Αντί Αναδρομικής είναι η πρώτη προσπάθεια ερμηνείας και παρουσίασης του έργου του γλύπτη Θόδωρου μετά τον θάνατό του και αξιοποιεί σχεδόν όλα τα έργα και το πλούσιο αρχειακό υλικό που κληροδότησε ο γλύπτης στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. 

Η έκθεση επιχειρεί να αναδείξει την βαθιά και προφητική σκέψη του, τις σημαντικότερες στιγμές του έργου του αλλά και την συνολική πορεία ενός σύγχρονου δημιουργού που με τα λόγια και τις πράξεις του στιγμάτισε την γλυπτική στην Ελλάδα. Ειδικότερα, ο Θόδωρος αγωνίστηκε για να ανανεώσει την γλυπτική γλώσσα και να την αναδείξει σε ένα περιβάλλον όπου επικρατούσε η έντυπη και οπτικοακουστική επικοινωνία. Μέσα σε αυτή την προσπάθεια, ο Θόδωρος ήταν πρωτεργάτης πρωτοποριακών και σύγχρονων καλλιτεχνικών πρακτικών, πραγματοποιώντας περφόρμανς, ηχητικά γλυπτά, εννοιολογικά έργα αλλά και τις πρώτες δράσεις μιας ιδιότυπης θεσμικής κριτικής, για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Κοινός παρονομαστής σε όλη του τη δραστηριότητα υπήρξε ο κοινωνικός και πολιτικός ρόλος του καλλιτέχνη και η σημασία ένταξης καλλιτεχνικών φωνών στον δημόσιο λόγο. Τις παραπάνω ιδέες ο Θόδωρος τις έκανε πράξη μέσα από τη συστηματική και ιδιαίτερη παρουσία του στα μέσα μαζικής επικοινωνίας: εφημερίδες, ραδιόφωνο και τηλεόραση. Αντλώντας έμπνευση από την ίδια την εκθεσιακή πρακτική του Θόδωρου, όπως και από τα κριτικά του σχόλια πάνω στη λειτουργία των θεσμών, ο σχεδιασμός της έκθεσης αναδεικνύει τα όρια και τις δυνατότητες μιας μουσειακής αναδρομικής έκθεσης. 

Υπονομεύοντας τον προσωποκεντρικό και παρελθοντικό χαρακτήρα μιας αναδρομικής έκθεσης, μαζί με τα έργα του Θόδωρου παρουσιάζονται και έργα 5 συγχρόνων καλλιτεχνών – Νίκος Αρβανίτης, Πάκυ Βλασσοπούλου, Ίρις και Λήδα Λυκουριώτη, Κώστας Μπασάνος, Γιάννης Παπαδόπουλος – που έχουν συνδιαλλαγεί κριτικά με αντίστοιχους διαχρονικούς προβληματισμούς.

Η έκθεση εντάσσεται στο πρόγραμμα παρουσιάσεων της Συλλογής του ΕΜΣΤ και θα λάβει χώρα στον 2ο όροφο του Μουσείου (χώρος παρουσίασης των συλλογών). Η σκηνογραφία της έκθεσης έχει υλοποιηθεί από τον αρχιτέκτονα και σκηνογράφο Γιάννη Αρβανίτη και οριοθετεί ενότητες έργων μέσα από ειδικά διαμορφωμένους νέους εκθεσιακούς χώρους που διαδέχονται ο ένας τον άλλον καταλήγοντας σε ένα απρόσμενο περιβάλλον συνύπαρξης των έργων με τον επισκέπτη. Ο συνολικός χώρος έχει διαμορφωθεί ριζικά ώστε να μπορεί να φιλοξενεί και μελλοντικές εκθέσεις της Συλλογής. 

Εγκαίνια έκθεσης: Σάββατο 8 Φεβρουαρίου 2025

Επιμέλεια: Σταμάτης Σχιζάκης

Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης: Λεωφ. Καλλιρρόης & Αμβρ. Φραντζή (Πρώην Εργοστάσιο ΦΙΞ)

...

Συναυλία του Σταύρου Ξαρχάκου με τις Ελεωνόρα Ζουγανέλη και Ηρώ Σαΐα στο Θέατρο Παλλάς

Σταύρος Ξαρχάκος
"Διάλογος"
Με τις Ελεωνόρα Ζουγανέλη & Ηρώ Σαΐα  
Θέατρο Παλλάς
Τρίτη 25 Φεβρουαρίου 
Έξτρα ημερομηνία: Τετάρτη 26 Φεβρουαρίου 

Ο Σταύρος Ξαρχάκος ξανασμίγει με τις ερμηνεύτριες Ελεονώρα Ζουγανέλη και Ηρώ Σαΐα - μετά την εκρηκτική τους σύμπραξη στο Μουσείο της Ακρόπολης - στο Θέατρο Παλλάς, την Τρίτη 25 και την Τετάρτη 26 Φεβρουαρίου 2025.

Η συναυλία αυτή είναι ένα απρόβλεπτο μουσικό ταξίδι με ιδιαίτερη έμφαση στα λυρικά τραγούδια του Μαέστρου, χωρίς φυσικά να λείπουν και τα τραγούδια ορόσημο με τα οποία ταυτίστηκαν γενιές και αποτελούν σήμερα μουσική ιστορική παρακαταθήκη.
Ένας ζωντανός διάλογος ανάμεσα στην ιστορία, την παράδοση και το μέλλον της ελληνικής μουσικής.
Ένας παθιασμένος διάλογος του Μαέστρου με τους μουσικούς και τις τραγουδίστριες.
Ένας έντονος, συναρπαστικός όσο και αρμονικός διάλογος μεταξύ των δύο ερμηνευτριών.
Ένας ερωτικός διάλογος μεταξύ του κοινού και των ανθρώπων της σκηνής.
Η Ελεονώρα Ζουγανέλη και η Ηρώ Σαΐα, δύο από τις σημαντικότερες και πιο χαρισματικές ερμηνεύτριες της νέας γενιάς, θα δώσουν νέα πνοή στα διαχρονικά τραγούδια και θα μας μεταφέρουν με τον πηγαίο και αυθεντικό τους τρόπο στο ιδιοσυγκρασιακό μουσικό σύμπαν του Σταύρου Ξαρχάκου. Μια σπάνια μουσική συνάντηση. Μια μουσική υπόκλιση στο συναίσθημα.

Θέατρο Παλλάς: Βουκουρεστίου 5, Αθήνα 
Ώρα Έναρξης: 21.00

ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ 

...

Έκθεση του Γιάννη Μετζικώφ στην Ελληνοαμερικανική Ένωση

Έργο του Γιάννη Μετζικώφ

Παράταση της έκθεσης ως την Τετάρτη 22 Ιανουαρίου 2025 

Η Ελληνοαμερικανική Ένωση παρουσιάζει την ατομική εικαστική έκθεση του σπουδαίου ζωγράφου και σκηνογράφου, Γιάννη Μετζικώφ με τίτλο «Το Βλέμμα». 

Την έκθεση επιμελείται η ιστορικός τέχνης Ίρις Κρητικού. 

Η έκθεση παρουσιάζεται στις Γκαλερί της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης (Μασσαλίας 22, Αθήνα).

Περισσότερα από 140 αδημοσίευτα ζωγραφικά έργα, που ο Γιάννης Μετζικώφ φιλοτέχνησε κατά τα τρία τελευταία έτη, παρουσιάζονται στην ατομική του έκθεση στις γκαλερί της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης. Μέσα από ένα εντυπωσιακό σε χρώμα και ορμή καλειδοσκόπιο, τον επισκέπτη υποδέχονται τα πορτρέτα πραγματικών ή φανταστικών ανθρώπων, οι χορευτές και οι θεατρίνοι, τα οράματα και τα όνειρα, που αποτελούν το δημιουργικό, ζωγραφικό και ενορατικό απόσταγμα του πολυτάλαντου Μετζικώφ. Όπως σημειώνει χαρακτηριστικά η επιμελήτρια, Ίρις Κρητικού, για την έκθεση: «Χαρτιά ζωγραφισμένα επιδέξια με ελαφριές στιλπνές ύλες, με διαδοχικές διαφάνειες και χορογραφίες τολμηρών και εξαίσιων χρωμάτων. Πρόσωπα αινιγματικά που υπήρξαν ή που δεν υπήρξαν, ενδεδυμένα τρόπαια απόκρυφα: ράμφη, καπέλα, βέλα και φτερά, όστρακα, άνθη, φύλλα ή πουλιά, ψάρια και πεταλούδες. Χέρια-πυροτεχνήματα. Ζωγραφικές κηλίδες ώχρας και βιολέτας ή κοιτίδες μιας συναρπαστικής ασύντακτης ύπαρξης που ξεπηδούν από ένα αόρατο μα συμπορευόμενο σύμπαν. Γυναίκες και άνδρες διαφορετικών ηλικιών, αλλότριας συναισθηματικής συνθήκης, άγνωστης χρονολογίας και καταγωγής, μετέωρης ταυτότητας. Όντα αλλόκοτα του ονείρου, του θεάτρου και της νύχτας. Κι ανάμεσά τους, κάπου-κάπου, οι εστίες του βλέμματός τους: χορευτές, μάγισσες, θεατρίνοι ολόσωμοι ή ασώματα φαντάσματα μίας ουράνιας Comedia ή μίας ερεβώδους Κόλασης, μα και παλίμψηστα τεκμήρια μίας παλιννοστούσας μνήμης και τοπία αλληγορικά: λίμνες και δάση υγρά ή σκοτεινές κοιτίδες και ιστία πλοίων ιπτάμενων από κάποιο αλλοτινό βαγκνερικό φασματοσκόπιο». 

Στο πλαίσιο της έκθεσης θα κυκλοφορήσει συλλεκτικό λεύκωμα από τις Εκδόσεις Μικρή Άρκτος. Την έκθεση θα πλαισιώσει σειρά παράλληλων εκδηλώσεων και ξεναγήσεων.

Στο πλαίσιο των παράλληλων δράσεων της έκθεσης η Ελληνοαμερικανική Ένωση παρουσιάζει τη συζήτηση «Συναντώντας το βλέμμα του Γιάννη Μετζικώφ».

 

Την Τετάρτη 15 Ιανουαρίου 2025, στις 19:00, η επιμελήτρια της έκθεσης και ο καλλιτέχνης συνομιλούν με εκλεκτούς προσκεκλημένους 

και φίλους για το βλέμμα στην τέχνη και στην ζωή.

 

Στην εκδήλωση συμμετέχουν οι:

 

Ηλίας Αγγελόπουλος, Καθηγητής Ψυχιατρικής: «Το αθέατο βλέμμα του ασυνείδητου»

Εύα Νικολαΐδη, Δημοσιογράφος-Συγγραφέας: «Φυλακές και πορνεία, η επόμενη μέρα στο βλέμμα των καταφρονεμένων»

Σταύρος Τσακίρης, Σκηνοθέτης: «Ο φόβος του θεατή μπροστά στις απεχθείς πράξεις στην τραγωδία»

Ίρις Κρητικού, Αρχαιολόγος – Ιστορικός τέχνης: «Το βλέμμα στην αναπαραστατική δύναμη της τέχνης»

και ο Γιάννης Μετζικώφ, Ζωγράφος-Σκηνογράφος: «Μνήμη και βλέμμα. Όσο πιο παιδί τόσο καλύτερα»

...

ΕΜΣΤ - Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης

Karla Black - Tracey Moffatt

 Karla Black, Stop Counting, 2013 | Tracey Moffat, Up In the Sky, 1997
Φωτογραφίες: Ελένη Γιόκαλη

Στο πλαίσιο του προγράμματος με τίτλo SPOTLIGHT το ΕΜΣΤ παρουσιάζει δύο σημαντικά έργα: μια μεγάλης κλίμακας εγκατάσταση της Σκωτσέζας καλλιτέχνιδας Karla Black (γεν. 1972) και μια σειρά φωτογραφιών της ιθαγενούς Αυστραλής καλλιτέχνιδας Tracey Moffatt (γεν. 1960) –  από τη συλλογή του Μουσείου που αποτελούν μέρος της μεγάλης Δωρεάς της Συλλογής Δ.Δασκαλόπουλου, δίνοντας την ευκαιρία στο κοινό του Μουσείου να γνωρίσει δύο σημαντικές καλλιτέχνιδες της συλλογής του ΕΜΣΤ σε μεγαλύτερο βάθος. 

Oι ίδιες παρουσιάζουν επίσης έργα τους στην έκθεση της συλλογής Γυναίκες, μαζί, στον 3ο όροφο του Μουσείου.
Στο Project Room 1, του 3ου ορόφου, παρουσιάζεται η εγκατάσταση Stop Counting (2013) της Karla Black. Η Black υιοθετεί απρόσμενα και ευτελή υλικά – όπως καλλυντικά, ζάχαρη και σελοφάν – στην αντισυμβατική γλυπτική πρακτική της για τη δημιουργία μνημειακών εγκαταστάσεων, αμφισβητώντας τις επικρατούσες αντιλήψεις σχετικά με τη στιβαρότητα και τη μονιμότητα της τέχνης. Τα γλυπτά της, αν κι εκ πρώτης όψεως δείχνουν εύθραυστα, έχουν μια επιβλητική παρουσία, προσκαλώντας τους θεατές να εξερευνήσουν την ένταση ανάμεσα στις ιδιότητες του ευάλωτου και του ανθεκτικού, ενθαρρύνοντας έναν στοχασμό πάνω στην παροδικότητα της ζωής. Η Black έτσι αμφισβητεί την ιεραρχία των καλλιτεχνικών μέσων, αναβιβάζοντας το καθημερινό σε ξεχωριστό. Η μεγάλη εγκατάσταση Stop Counting αποτελείται από εκατοντάδες λωρίδες διάφανων αυτοκόλλητων ταινιών που κρέμονται κάθετα μεταξύ οροφής και δαπέδου στις οποίες διακρίνονται δακτυλικά αποτυπώματα από χρώμα. Ο ίδιος ο τίτλος του έργου υποδηλώνει μια κριτική της ποσοτικοποίησης και του τρόπου με τον οποίο συχνά μετράμε την τέχνη με αριθμητικούς όρους, προσκαλώντας τους θεατές να ασχοληθούν με το έργο σε ένα πιο διαισθητικό επίπεδο. Η προσέγγιση της καλλιτέχνιδας στο χρώμα είναι εξίσου σαγηνευτική, καθώς ενσωματώνει παστέλ αποχρώσεις στα σημεία που εφάπτονται οι ταινίες στο δάπεδο, δημιουργώντας μια ονειρική και σχεδόν αιθέρια ατμόσφαιρα. Η τέχνη της Karla Black προτρέπει τους θεατές να αφεθούν στις αισθήσεις και τα συναισθήματά τους.

Στο Project Room 2 του 3ου ορόφου παρουσιάζεται η φωτογραφική εγκατάσταση Up in the Sky (1997) της Tracey Moffatt. Το έργο της Moffatt συνδέεται με την Αυστραλία και φέρνει συχνά στο προσκήνιο δύσκολα ζητήματα που αφορούν τους κοινωνικούς αποκλεισμούς και τις βασισμένες στην άσκηση εξουσίας και την καταπίεση πολιτικές αφομοίωσης των Αβορίγινων από τους λευκούς έποικους αποικιοκράτες. Οι 25 εικόνες της φωτογραφικής εγκατάστασης Up in the Sky μοιάζουν με στιγμιότυπα ασπρόμαυρης κινηματογραφικής ταινίας, το σενάριο της οποίας δεν δεσμεύεται από τους κανόνες της γραμμικής αφήγησης. Παραπέμπουν σε δύο κινηματογραφικές ταινίες: τη μετα-αποκαλυπτική σειρά ταινιών δράσης Mad Max (1979) και τον κόσμο στον οποίο κινείται περιπλανώμενος ο εκδικητής μοναχικός πρωταγωνιστής της, και το φιλμ Accattone (1961) του Pier Paolo Pasolini, μια σκληρή ταινία για τον υπόκοσμο της Ρώμης και τη ζωή στους δρόμους.  Οι ετερόκλητοι –ηλικιακά, φυλετικά, κοινωνικά– πρωταγωνιστές της  Moffatt στο απειλητικό σκηνικό μιας, ερημωμένης από τη φτώχεια και τη βία, επαρχιακής πόλης της Αυστραλίας λειτουργούν ως αιχμηρές αναφορές σε χρόνια προβληματικές καταστάσεις: το μωρό Αβορίγινας –μόνο του ή στην αγκαλιά της λευκής γυναίκας–, για παράδειγμα, θεωρείται βέβαιη αναφορά στο τραύμα των «Κλεμμένων Γενεών» [Stolen Generations], τη θεσμοθετημένη από την Πολιτεία και τις εκκλησιαστικές αποστολές πρακτική απομάκρυνσης των παιδιών των Αβορίγινων από τις οικογένειές τους.

Διάρκεια έκθεσης: Έως 9 Μαρτίου 2025

Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης: Λεωφ. Καλλιρρόης & Αμβρ. Φραντζή (Πρώην Εργοστάσιο ΦΙΞ)

...

Αρχαιολογική έκθεση «Κυκλαδίτισσες: Άγνωστες ιστορίες γυναικών των Κυκλάδων» σε συνεργασία του Υπουργείου Πολιτισμού και του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, στο Μέγαρο Σταθάτου.

Το Υπουργείο Πολιτισμού, δια της Εφορίας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων και το  Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης διοργανώνουν την αρχαιολογική έκθεση με τίτλο Κυκλαδίτισσες: Άγνωστες ιστορίες γυναικών των Κυκλάδων, που θα παρουσιαστεί στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, στο Μέγαρο Σταθάτου, από τις 12 Δεκεμβρίου 2024 έως τις 4 Μαΐου 2025. 

Η ίδια έκθεση θα παρουσιαστεί στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θήρας τoν Ιούνιο του 2025, όπου και θα μεταφερθεί αυτούσια. Η έκθεση αποτελεί την πρώτη δράση του Μνημονίου  Συνεργασίας  που υπογράφτηκε στις 17 Μαΐου 2024 από την Υπουργό Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη και την Πρόεδρο και Διευθύνουσα Σύμβουλο του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, Κασσάνδρα Μαρινοπούλου, με στόχο τη μελέτη, ανάδειξη και προβολή του κυκλαδικού πολιτισμού στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Η έκθεση Κυκλαδίτισσες: Άγνωστες ιστορίες γυναικών των Κυκλάδων θα περιλαμβάνει περίπου 150 έργα, όλα δημιουργίες της τέχνης των Κυκλάδων που χρονολογούνται από την πρώιμη προϊστορία μέχρι τον 17ο αι. και οι οποίες προέρχονται από τις συλλογές της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων και του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης. Έργα μοναδικά, τα περισσότερα από αυτά δεν έχουν ταξιδέψει ποτέ εκτός Κυκλάδων και εκτός Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, ενώ ορισμένα δεν έχουν παρουσιαστεί ποτέ στο κοινό. Παράλληλα, παρουσιάζονται επιλεγμένες κυκλαδικές αρχαιότητες από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, το Μουσείο Κανελλοπούλου, το Επιγραφικό Μουσείο Αθηνών αλλά και από σημαντικές ιδιωτικές συλλογές. Τα εκθέματα αφηγούνται την ιστορία του αρχιπελάγους μέσα από τη ματιά της νησιώτισσας. Παρουσιάζουν άγνωστους ρόλους των γυναικών μέσα στον χρόνο.  Αφηγούνται τις γυναικείες μεταβάσεις από τον ρόλο της θεότητας σε εκείνον της μητέρας και αντίστροφα, τη συμμετοχή της στα θρησκευτικά δρώμενα και τη δράση της στο δημόσιο βίο και την ιδιωτική σφαίρα. Ανιχνεύουν τους περιορισμούς που διέπουν τις ιδιότητες των γυναικών στην κοινότητα αλλά και στιγμές από τη χειραφέτησή τους. Σε μια εποχή όπου η γυναίκα εξακολουθεί να διεκδικεί τον σεβασμό στη σύγχρονη κοινωνία, την ελεύθερη επιλογή των ρόλων της και την αποδέσμευσή της από στερεότυπα που κυριαρχούν παρά τους αγώνες των προηγούμενων αιώνων, η έκθεση ανακαλεί στο σήμερα άγνωστες αφηγήσεις από τις Κυκλάδες που αναδεικνύουν την ιστορική διάσταση στην συγκρότηση της γυναικείας ταυτότητας από την προϊστορία μέχρι και τη μεταβυζαντινή περίοδο. 

Επιμελητές της έκθεσης είναι ο Δρ Δημήτρης Αθανασούλης, Διευθυντής Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων και οι Επιστημονικοί Διευθυντές του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης Δρ Παναγιώτης Ιωσήφ, Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Radboud της Ολλανδίας και Δρ Ιωάννης Φάππας, Επίκουρος Καθηγητής Προϊστορικής Αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Εικόνα: Μαρμάρινο άγαλμα Αρτέμιδος Ελαφηβόλου, Ύστερη Ελληνιστική εποχή, Αρχαιολογικό Μουσείο Δήλου. © Υπουργείο Πολιτισμού. Φωτογραφία Ανδρέας Σαντρουζάνος.

Δελτίο τύπου: Υπουργείο Πολιτισμού